Daha dün gibi,
Karşılaşmamız.
Ellerine bırakmıştım,
Senli yarınlarımı,
Tuttun ve yittin.
O günden sonra,
Yapayalnızım.
Gün be gün kazıdım
Sensizliği içimde.
Yüreğimde
Derinleştirdim mezarımı.
Koşturmaca nefessiz,
Bu sana gelen adam kim?
Niye safta değilsin?
Musalla taşı ağlıyor, bak
Biçare, kaldım.
Sanma ki unuttum.
Seni arıyor,
Ellerimde tabutum.
Kayıt Tarihi : 7.12.2006 20:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Çok sevdiğim eşimin ölümünün 3. yılı anısına yazılmıştır. Ölüm, soğuk gelir belki insanlara, ama kavuşmaların heyacanını yenebilirmi ölüm korkusu, kavuşmak için sevinmek gerekirse ölüme, ben seviniyorum kırık dökük yüreğimle.
benim kan kardeşim 9 yıllık evliliğinden sonra eşini kaybetti.ebedi yolculukla ayrılmanın bıraktıklarını onda gördüm.şahit oldum...hiç kolay olmadığını biliyorum.yaranızı deşmek istemiyorum o kadar çok şey var ki aslında söyleyecek.fakat ölüm hakikat ve hepimizi bekleyen bir son..umarım gidenler gittikleri yerde mutludurlar...
Karşılaşmamız.
Ellerine bırakmıştım,
Senli yarınlarımı,
Tuttun ve yittin.
O günden sonra,
Yapayalnızım.
Gün be gün kazıdım
Sensizliği içimde.
Yüreğimde
Derinleştirdim mezarımı.
Koşturmaca nefessiz,
Bu sana gelen adam kim?
Niye safta değilsin?
Musalla taşı ağlıyor, bak
Biçare, kaldım.
Sanma ki unuttum.
Seni arıyor,
Ellerimde tabutum.
saygı ile selamlıyorum sizi ve kaleminizi
Allah rahmet etsin
selamlar
TÜM YORUMLAR (3)