Ellerimde Kar Taneleri Şiiri - İbrahim Kale

yürüyorum Ankara'nın daracık sokaklarında
ellerimde kar taneleri biriktirerek
yüreğimde bir çığ büyüyor
sanırım özlem olmalı
kar topu oynuyorlar mahallenin bütün çocukları
anlaşılan yine okulu kırmışlar
ballı baba sokağında genç bir kadının hayali gülümsüyor
gözlerimin içine bakarak
hava kararmış akşam olmak üzere
az ileride sokak lambaları yanıyor
etrafında kümelenmiş kanadını kırmış öksüz serçe kuşları
yürüyorum Ankara'nın daracık sokaklarında
ellerimde kar taneleri biriktirerek
bestekar sokağında kar kürüyor konut işçileri
kabalak apartmanının önünde annemin hayali
belçikalı bir kadınla canciğer kuzu sarması olmuş
birbirlerinin gözlerinin içine bakıp gülümsüyorlar
tunalı hilmi yine cıvıl cıvıl
yine rengarenk
genç hanım efendiler genç delikanlılar
kestaneciler salepçiler bozacılar piyangocular
yürüyorum Ankara'nın daracık sokaklarında
ellerimde kar taneleri biriktirerek
kuğulu park da terk edilmiş
salıncaklar kaydıraklar tahterevalliler
uykuya çekilmiş
beyaz kuğular kara kuğular boz dumanlı güvercinler
çifte kumrularını bekliyor boş bırakılmış tüm oturaklar
yürüyorum Ankara'nın daracık sokaklarında
ellerimde kar taneleri biriktirerek
vakit geceden sabaha evrilmiş
Atatürk bulvarında dallarıyla kar topluyor
at kestaneleri çınar ağaçları akasyalar
bembeyaz bir gelinlik giyinmiş
bütün iştihamıyla gözlerimi kamaştırıyor kızılay
yürüyorum Ankara'nın daracık sokaklarında
ellerimde kar taneleri biriktirerek