Ellerimde çok kan var...

gitmek lazım dedikte
yürüdük sonra
kertenkele topladığımız
moloz dökülen tarlaya
kelebek toplardık kimi zaman
kimi zaman uğur böcekleri
kola şişelerinde
ilikle kapalı ağızı

gitmek lazım dedik bir sabah
toplandık üç beş arkadaş
can alacaktık o gri sabahtan
iki serçe vurduk
ateş yaktık yaban otlarından
bir kaç çalı çırpı
nasılsa yangın çıkarmazdı
toprak tıka basa ıslaktı
ince közler gördük
ince dallardan kalan
inşaat tellerinden çevirgeç
sanki kuzu sarmış ağalar
yüzlerinde kırmızılık
ağızdan burundan buhar
kolay geçerdi çocukken
kasım ayı soğuk rüzgarlı
bu çocuklar işte
kışı acıyla karşılardı

doymadık yemin billah
lezzetide olmasa
değmezdi ateşler yakmaya
özlemide olmasa etin kırmızısına
gitmek olmazdı o kadar yoluda
sonra döndüler biriket kaplı
sırt kaplı, yorgunluk kaplı
sadece yağmurdan saklayan
konduların ortasına

bu sene kayısıda azdı
vişne dut kiraz dediklerinde
yine düşeceklerdi güvercin peşlerine
alası, yanardöneri, gökü, paçalısı
ne az etle doyardı çocuk gözleri
demek ki önce göz doyarsa
illa bu yaşanacaksa
kırlarda kullalı çocuk olmalı

ellerimde çok kan var
ah serçeler güvercinler
insan öldürdükçe
neden size benzer

kan yılı /

ilik: metal gazoz kapağı
kulla:orlondan örülen siperliksiz şapka