Ellerim mi... Onlar benim nefsi muhasebe defterlerim.
Ruhumdaki yaraların bedenimdeki izdüşümleri değil
O gördüğün çatlaklar.
Hayır, yüreğimdekilerle kıyaslanamayacak kadar yüzeysel onlar.
Sevdiklerimin maruz kaldığı acılara bakınca
Yaralarımın hafifliğinden utanmalıyım, belki de.
Hadi, hatalarımın geri bildirimleri diyelim ellerimdekilere.
Ellerin mi... onlar dokununca sıcaklıklarından eriyebileceklerim.
Yeterince cesur hissedersem kendimi,
Bir ara uğrar eririm...
Kayıt Tarihi : 18.7.2020 18:40:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!