yalnızlığın en zengini1957
ellerim üşüyor derdi
kışın üstünü çizdim
her şeyi şimdi rengarenk
bahara boyuyorum
gülmesini çok seviyorum
sanki bahar çiçekleri
gülüşünde açıyor hepsi
bunlar seni düşünürken
aklımdaki tablodaki çizimler
gamzelerinde var yanaklarında
siyaha boyadığım gözler
kömür karası bir kömür
baktıkça çok farkı bu ömür
şimdi özlediğim toprak kokusu
seni sarıp sarmaladığım
bir sabahın er vaktinde
kara bulutların sardığı
gökyüzüne uğurladığı m
can verenin can anacım
sana hasret geçen günlere
kar yağsa da üşümeyen ellerin
olsa da öpsem diyorum
üşüdüğü günlerdeki gibi
soğukta olsa o günleri özlüyorum.........10-05-20 şa
Şimşek Acar
Kayıt Tarihi : 10.5.2020 03:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!