Ellerim üşüyor Şiiri - Derya Avşar

Gözlerim, uzaklara dalıyor
Ne kadar umut geçiyorsa
İçimden yarına dair,
Hepsi kırılıyor…

Bir gurbet yolcusu oluyorum.
Ellerimi cebime koyuyorum
Yine düşüp yola,
Yalnız yürüyorum.
Kanıyor yalnızlığım.

Pencere kenarında oturuyorum
Yanağımdan tuzlu bir sıcaklık
Hissediyorum.
Kanayan yüreğimi gizliyorum
Karanlığın koynunda yaşanan,
İhaneti kovalıyorum.

Yüreğim üşüyor
Düştüğüm tuzağın,
Adını bilmiyorum.
İnsanlığı kaybetmişsek,
Ben neyi arıyorum?

Ötelerde bir köy var
Biliyorum.
Bilet kesmiyorum,
Yol parası ödemiyorum.
Bavul bile hazırlamıyorum.

Hatta…
Omuzlarda taşınıyorum.
Ne vedalaşıyorum,
Ne de giderken el sallıyorum.
Zaten ellerim üşüyor.

Ben, yapayalnızdım,
Bu kalabalık neden bilmiyorum?
Ama yalnız öldüğümü biliyorum.
Biliyorum insanlar sahte
Akıttıkları gözyaşları sahte
Yaşadıkları yalan dünya sahte.
Tarih: 28.03.2015