Ellerim koynumda Şiiri - Veysel Çakır

Bir akşam üstüydü düştüm yollara
Ne yapsam yanına, yâr varamadım
Şöyle bir baktım da giden yıllara
Ne ettiniz diye bir soramadım

Hasretinle yanıp tutuşuyorken
Rüyada hayalde buluşuyorken
Birkaç metre sonra kavuşuyorken
Çıkıp da karşına bir göremedim

Ellerim koynumda boynumsa eğik
Sevdaya küsmüşüm, hayattan bezik
Gururum incindi, un, ufak, ezik
Gönül kapısından bir giremedim

Lütfuna ermenin hazzını duyup
Sonra ellerimi omzuna koyup
Gözlerinde aşkı bir bir okuyup
Gönlümce de seni bir saramadım

Yoruldum yıkıldım, şimdi dağ gibi
Eriyip de bittim korda yağ gibi
Sahibi terk etmiş, sanki bağ gibi
Ömrümüzce mahsul bir veremedim

Yıllardır birikmiş bu öfke niye
Yetmez mi hepsini çektim sineye
Kimbilir çıkmayız belki seneye
Ruhunda inadı bir kıramadım

Bu nasıl bir yürek, nasıl bir taştan!
Nasıl hata yaptım, ben nasıl baştan!
Bir nehir oldum da, katreden yaştan
Bir günümde sefa yâr süremedim

21/09/2019