Ellerim Kalsın Yakanda

Her ne ki; rastlasam, gülümsüyorsun,
Sanki bu sevdayı benimsiyorsun,
Karanlık gecemi sen süslüyorsun,
Seni rüya ettim uykularıma.

Öyle alıştım ki; gözlerim yolda,
Gönlüm ateşlerde, yüreğim kanda,
Gelmezsen; ellerim kalsın yakanda,
Görünce nur yağar yakınlarıma.

Saçını okşaman selamlama mı?
O kaş çatışların yalanlama mı?
O geri bakışlar planlama mı?
Seni sembol ettim tutkularıma.

Altın çerçevede tablo gibisin,
Sanki güzellikler dolu sergisin,
Kalbime saplanan çelik kargısın,
İhtiyacın yoktur katkılarıma.

Ha sen şakımışsın, ha dalda bülbül,
Ha seni göz sevmiş, ha da bu gönül,
Körpe gölgen bile bana bir ödül,
Bir menzil gibisin utkularıma.

(ERZURUM SANKİ YAYLA isimli hece şiirlerinden > 21-22/100)