Dilim dilim, parca parca
Yasam kendini bize sunuyor
Oda bizden korkarmis meger
Bizim ondan korktugumuz kadar
Bana hic kimse anlatmadi
O yüce dagdan söz etmedi
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Niçin hüzünlendim bu kadar?
Beni, hüzne bu denli boğma hakkını kimden aldınız Allah aşkına?
( Bir çok şiir yazan arkadaşımız noktalamayı kullanmıyor... Hâttâ isim yapmış serbest şiir yazan üstadlar da kullanmıyor... Bence de o kadar önemli değil... Ama soru eklerini ayrı yazarsanız, hemen hemen hiç sorun kalmayacak...
Sevgiyle kalın ve (nedendir bilmem: Almanya' yı ve Almanları hiç sevmedim) orada bulunan bütün gurbetçilerimize sevgi, saygı ve muhabbetlerimizi iletin...
İnsan dünyaya gelirken bilmediği bir yerin korkusu sararmış her yanını ve tanrıya yalvarırmış böyle bir yere gönderme beni diye, ancak tanrı ona her şeyi öğretecek bir melek seni bekliyor dermiş kollarını açmış gelmeni bekliyor hadi git bekletme onu ..Anne, sevgi deryası, hayatın hocası....Ama ya bu meleği erken kaybedenler, bilinmeyen bir yerde, bilinmezler içinde işte böyle korkarak ağlar karanlıklara
Beni benden caldiklarinda
Ben kac yasindaydim
Bilemiyorum hatirlayamiyorumki
Gözlerimi acmistim saskin bir halde
Icime ilk defa korku denilen karanlik düsmüstü
Beni benden aldiklarinda.............
Bu kıta bitirdi beni çok güzeldi, tebrikler...
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta