Ellerim Beni Endişelendiriyor

Bu eller benim mi?
Nerede kınaları?
Bugün benim düğünüm değil mi?
Neden işitmiyorum kahkahaları?

Bembeyaz, solgun ve soğuk
Beş parmak...
Beşi de birbirinden habersiz
Beşi de birbirinden donuk
Git gide eriyor ellerim
Ben bu ellerle nice iş işledim
Tanıyamıyorum şimdi onları
Bana küsmüşler
Benden davacı

Bu eller...
Bu kalem tutan eller...
Gözleri yoktur belki ama görürler
Nitekim ahirette şahidimdirler
Şimdiyse birer yabancı
Hissetmiyorum onları
Oynatamıyorum parmaklarımı
Oysa ben doğrulmalıyım
Yeniden ayağa kalkmalıyım
Bugün benim düğünüm
Silin gözyaşlarınızı
Sona erdi sürgünüm

Bu eller, bu beyaz eller...
Şimdi daha beyaz, daha güzeller!