Sonra kelimeler düşerler cümleden
Cansız bacaklarıyla bir pişmanlık dogrulur yerinden
Hüzün hızla çogaltır kendini, çaresizlikte öyle
Bir çığ düşer gözlerimden yüzüme
Ben en çok ellerimden üşürüm,
Ben her gece ellerimden üşürüm
Sık geçilen yollarda bekler hayat
Son şans son kurşun gibi kıymetlidir
Gözlerimi kimin bağladığı sandalyeyi kimin çektiği
Üstünden kaç gece geçtiği,
Kaç gecenin üstümden geçtiği
Tarih olmaya ramak kalmıştır bir dokunuşu bekler.
Ellerimi hiç bu kadar çaresiz görmemiştim
Tutar ellerimden vurulurum
Ben her gece ellerimden vurulurum
Mavi bir serinliktir umut etmek
Her nefes açlık gibi dayanılmaz olur
Gece yatağında döner durur
Fesleğen kokusu sinmiş parmaklarım gelir üstüme
Ben en çok ellerimden korkarım
Ben her gece ellerimden korkarım.
15.12.2013
Taner OKUMUŞ
Kayıt Tarihi : 13.4.2018 17:23:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Taner Okumuş 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/04/13/ellerim-86.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!