Ellerim Şiiri - Dağlar Özügüç

Hayatı güzel kılmak için çabalayan
Ama kendisi hiç mutlu olamayan
Şu ellerimin hakkını kimden isterim
Ah benim yaşadıkça emeğinin
Hakkını almayı başaramayan
Şu nasırlı vefakar ellerim
Yokluğumun yoksulluğumun şahidi
Bu kömür karası ellerim
Her şeyin hakkını belki öderim
Ama şu ellerim Ah bu ellerim
Senin hakkını ben nasıl öderim?
Herkesin yokluk çektiği bir yerde
Yoksulluğundan utanan ellerim
Nerde uyusam açıkta kalan ellerim
Dertlinin yanında duran ellerim
Seven yürekleri şefkatle kavrayan
Zalime demir yumruk olan şu ellerim
Hayat bir film şeridi gibi akarken
Benim duada duran ellerim
Beyini olamayana yön olan
Onlara bile adil olup uzanan ellerim