Ellerim Şiiri - Mahmut Çam

Ellerim,
Çoktandır bir kadının sıcaklığını hissetmemiş.
Uzun zamandır beyaz bir sayfayı adamakıllı kirletmemiş.
Onlar ki geçici tebessümlere nasil bir kaç satıra müptela kaç zamandır.

Ellerim,
Gölge gibiler şimdi.
Geride kalan geçmişin silüeti gibi...
Baktıkça karamsar yarınlar görüyorum
Ya da geçmişte kederden sıkılmış bir yumruk.
Ağlayan bir çift gözü taşıyan sinirli bir baş sıkıyor avuçlarında.
Onlar ki yansımasında geçmiş takıntısı ile gelecek aynası.

Ellerim,
Beyaz bir kağıdı kirletebilmiş değiller hala.
Sadece sorular yazıyorlar, kafa karıştıran, esemesiz sorular.
Onlar bile bir kaç satırdan ibaret.

Ellerim,
Yanlış güneşlere avuç açtılar ısınmak ümidiyle.
Yanlış kadınlara sarıldırlar.
Çıkarsızlıktan değil, bilmezlikten.
Gecenin karanlığında aydınlığına aldanıp aya uzandırlar ayazı hesaba almadan.

Ellerim,
Gölgedeler şimdi.
Bir geçmiş silüeti gibiler.
Nice yanlış uzanıştan vurgun yediler.
Ve hala bembeyaz bir kağıdı bile adamakıllı kirletebilmekten acizler.