Ellerim Şiiri - Adnan Şahin 2

ELLERİM…

-‘’Ellerine sağlık’’
deyince şiirbaz dostum.
Çatlamış nasırlı
işçi ellerime baktım.

Neleri sımsıkı sardı,
Neleri avuçlarından bıraktı bu ellerim.
Yıllardır ekmeğimi
bu ellerimle kazandım.

Yedi yaşlarındayken minik ellerimle:
dikdörtgen tablalarda,
sabahın ıssızlığında,
sokak sokak dolaşıp
dikkatli gözlerle etrafıma baka baka,
bol susamlı, gevrek gevrek simitler sattım.

Badi avuçlarımda ki ayakkabı fırçalarımla,
bateri çalar gibi sandığıma vura vura,
yüzlerce çift ayakkabıyı
badem yağla, bol cilayla,
ayna gibi parlattım.

Dokuz yaşlarındayken minik ellerimle:
avuçlarımda sımsıkı tuttuğum balyozumla,
örsün üstünde ki sarı sıcağa,
ustamla sırasıyla ve ahenkle vura vura,
kazma, balta, keser, pulluk balyozladım.

Ayağımda kara lastik ayakkabı,
beşe on tahtaya bassam da,
maşayla tuttuğum iki parçaya
kaynak yaparken ustam,
birden gıdıklayınca kaçak elektrik,
ellerimde ki maşayı da
kaynaklanan parçayı da
korkuyla avuçlarımdan attım.

Nemli parmaklarımla,
kitap defter sayfalarını açtım kapattım.
kurşun, tükenmez, dolma kalemlerimle,
Yüreğimden yüreklere,
ellerimle şiir yolları açtım.

Çiçekleri, güvercinleri, kalemleri,
bebekleri, eski fotoğrafları, çocuk oyuncaklarını,
tutmasını sevdim parmaklarımda.
Sevdiklerime ekmek,
su taşıdım da avuçlarımda.
Bir silahı,
bir de parayı sevemedim
ellerimin arasında.

-‘’ellerine sağlık’’ deyince,
şiirbaz üstad.
ellerimi unuttuğumu hatırladım,
şiir yolculuklarımda.
03.12.07