Ellerim Şiiri - Kemal Karayılan

Sayıyorum,
Bir elimde beş parmak var
İki elimde on
Sonra deniyorum ama
Sayamıyorum
Kaç gün var bitmesine bu askerliğin?
Vakit gece yarısı,
Nöbetteyim...
Hafiften yağmur çiseliyor
Karargahın önü karanlık
Aklımda hep sen...
Sonra fena halde esiyor
Anasını sattığımın rüzgarı
Seni düşünüyorum,kaçınılmaz bir vaziyette
Askerlik esvabım ıslanmış
Burnumum ucundan damlıyor yağmur
Sen geliyorsun aklıma
Bir cigara içesim geliyor ama
Nöbette içilmez ki
Hani ne desem; beş bilinmeyenli denklem bu
Bir elimde beş parmak var
İki elimde on
Peki kaç şafak var teskereye?
Yanık sevdam bir gül gibi kankırmızı
Bir ses 'keşke burada olsaydın' diyor
Oysa şimdi bomboş ellerim
Bir elim silahın tetiğinde
Diğeriyse uzanmış ta uzaklara
Okşar senin o gül yüzünü...