Ellerim Şiiri - Necmettin Özelçi

Daha doğunca ilk günümden,
Yumak yumak güzel ellerim...
Seninle tutundum kucağa,
Seninle bağlandım ocağa..
Yürüyemedim, hep sen vardın
Düşünce yine sen kaldırdın.
Yıllar geçince ayak yerleşti,
Vücut düzen buldu derleşti...
Acıktım sen doyurdun,
Hem de parasını kazanıp..
Okudum sen tuttun kalemi,
Yıllarca kendini borçlu sanıp...
Düşünce beni sen kaldırdın,
Ayağa her zaman dost oldun!
Ben aldırmadım sen aldırdın,
Dayağa bile dost oldun...
Dilim tutuldu heyecandan,
Sen her zaman güç verdin bana!
Kenetlenince şöyle yandan,
Boşver derdin her heyecana...
Kavga ettim hep sen saldırdın,
Kırıldın da belli etmedin..
Dosta uzandım seninle,
Düşmana küstün belli etmedin...
Garip kaldım sana yaslandım,
Dünyama sen destek oldun..
Bütün dualarım seninle,
Bütün vedalarım seninle...
Giderken sen gelirken sen,
Çırpındın hep hüzün içinde...
Heyecanımda kenetlendin,
Titremem kayboldu senin içinde...