Yavaş yavaş süzül gel
Yolları uyandırma.
Olması kimse engel
Elleri uyandırma.
Daha sökmeden şafak
Sen hemen bu yana ak,
Çiçek koynunda yaprak
Dalları uyandırma.
Ben hep böyle elemli,
Sözler neden sitemli?
Bakıp gözleri nemli
Çölleri uyandırma.
Zaten gönlüm haşlanmış,
Kara bahtım taşlanmış,
Cismim çökmüş, yaşlanmış.
Yılları uyandırma.
İşledin her yerime,
Çöktün ta içerime,
Üfleyip üzerime
Külleri uyandırma...
1965- Oltu
Seyfeddin KarahocagilKayıt Tarihi : 2.4.2007 12:02:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Seyfeddin Karahocagil](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/04/02/elleri-uyandirma.jpg)
İ.Hakkı Cengiz
TÜM YORUMLAR (1)