Elleri Öpülesi
Kendini benliğini dışlamış, yüzünde umutsuzluk
Birileri mutlu memnun olsun, onun ki yoksulluk
Güler içi ağlar ama maskeli, onun ki sorumluluk
Hayat onlar için araçtır, aile bir öğün doyumluktur
Kendileri kendilerine ait olamazlar, köksüz ağaç misali
Akıp giderler bir türlü dolduramazlar, dipsiz kuyu misali
Uçup giderler bir türlü inemezler, tavuz kuşu misali
Hayat onlar için amaçtır, hizmet bir ömür doyumluktur
Bir bitirmemişlik duygusu taşırlar, içlerinde her zaman
Bitirdiklerinde huzur bulurlar, sonucunda her zaman
Oradan oraya sürüklenirler, amaç aynıdır her zaman
Hayat onlar için okutmaktır, evi barkı unutmaktır
Cebirin Defteri; 08.Ekim.2010; Altıntaş
Üzeyir AydınKayıt Tarihi : 9.10.2010 00:51:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Üzeyir Aydın](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/10/09/elleri-opulesi-2.jpg)
DİLE GELEMEYEN DUYGU DİZE OLUR
************KUTLUYORUM***************
tema tam vurgulu degil usta..
TÜM YORUMLAR (2)