Elleri Nasırlıymış

Taşı taş üstüne koymuşta, ev etmiş.
Başı baş üstüne koymuşta, yâr etmiş.
Gözyaşını yaş üstüne katmışta, ah etmiş.
Elleri nasırlıymış, en çok nasırlı elleri severim ...

Hilal kaşlı buğdayı, güneşin sarısına katmış.
Selvi boylu arpayı, baharın yeşiline sarmış.
Besmele ile uyanıp, gününü maviye salmış.
Elleri nasırlıymış, en çok nasırlı elleri severim ...

Koyunu kuzusuna, türküsünü kavalına,
Seher vaktini yağmura, bereketini Allah'a,
Tohumu toprağa, vaktini hasata emanet etmiş.
Elleri nasırlıymış, en çok nasırlı elleri severim ...

Bağını bağlamış, ömrünü başka ömre adamış.
Emanet edilen canlara, helal lokma sağlamış.
Bir yamalı hırka ile bayramını bayramlamış.
Elleri nasırlıymış, en çok nasırlı elleri severim ...

Ömür gelir geçer, Ezânla gelen Selâ ile gidermiş.
Ardında dua eden olursa, ne mutlu denirmiş.
Yiğidi adıyla anarsan ölmez, namı ile yaşarmış.
Elleri nasırlıymış, en çok nasırlı elleri severim ...

Tuba Yıldırım Başkıran (tyb) 04.23
Şiir, şairlerin işi. bizimkisi cümle israfı 🙂....