Nicedir bir mektupmuşsun
Yola çıkmışsın
Eli ayağı çiçek cümlelerinin
Taştan mindere oturttum da
Gıkın çıkmadı
Nasibe gül yağmuru
Dedin kolun kanadın dal
Umut yağmuru
Beni gören bir pencere açmışsın göğsünden
Ellerin hep kalbinde
Kalbin ellerinde
Gül sunar gibi
Nefesin kırık canımın ağzında
Kanamaya gönüllü
Ölmeye talip
Sevgilinin elinden ya diyecek kadar
Aşk yüklenmişsin
Adımsızlığıma
Bin adımla
Adım adım koşan sen
Gönlümün avlusundaki minder pamuktan
Otur biraz soluklan
Aşka kan ter içindesin
Sen bu kadar ben misin
Gönlümün dışı taş duvar, içi har
Kalbinle vurup duruyorsun kapıma
Gül yağmurusun
Tepeden tırnağa kadar
Sen nevbaharın oğlu musun
Çıkan canıma can mısın
Dünyadan kendini gözlerinden süzmüşsün
Bu ne duruluk, afalladım
Gamzene su doldurmuşsun
Sunuyorsun
Üstünde gül yaprakları
Bana avucuna ağlamışsın
Sen acılarımın yangınına su musun
Göğe doğmuşsun
Habire şiir şiir yağıyorsun
Taşım dememe, gülsün diyorsun...
Kayıt Tarihi : 18.11.2024 01:39:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!