'elleri cebinde bir kadın....... '

ceketsiz gezemediğim akşamlarda, mevsimin adıdır Hülya.
hem döken hem savuran, elleri cebinde bir kadın.

Çok konuşasım var bir dinle.
Bir dinle, meylenseydin bana,
meşru kılardık bütün sevmelerimizi.
Aşk'ı günaha bulamadım, neredeysen oradaydı.
Ben şiirimi muhafaza etmeye,
en çocuksu yerimden taliptim,
bulamadım, nereye koyduysam orada.

Bir duysaydın, hiç değilse,
ki değildi,
dilimden kalemime dökülen kelimeler,
bedenimin savruluşu oradan oraya.

Elleri hem döken,
hem savuran,
cebimde bir kadın.

Tenhalarda seni solumak, ne güzel mevsim oluyor.
Ve şiir yazmak, ne uzun gece Hülya,
her hecesi ruhuma dokunan, ne bitmez mükâfat.

Kuşları ellerinden kaçıran kadın,
en nârin duygumsundur,
/çıplak ve ıslak.
Buz tutacak yollarımız dur!
/bir kaç mevsim daha.

Sen, yazı gözlerinden yazdıran kadın,
ve yüreğinde öpülmedik yer kalmayıncaya,
dudaklarımdan sonra gelen.
Şiirli gecelerde, güneş kadar aheste.

Adı bende bir masaldır Hülya,
üç elma düşüyorsa gök'gözünden,
seni düşünmek ne bereketli iştir.
Ve kayıyorsa bir yıldız,
avuçlarımda bir dilek filizlenir.

Seni solumak, ne ferah mevsim.
Estikçe benden bir şeyler döken, savuran,

/elleri cebinde bir kadın,
sonrası kar, boran.

Bir gün senden geçerse eğer,
yetim çığlıklarımın yankılandığı yerler,
elini çabuk tut Hülya.

malum sen kaybolursan,
dünyayı mumla arar,
gündüz sevenler.

viranebirdivane/