Elleri Boş Kaldı Şiiri - Ufuk Çoban

Yalnızlığım çaldı bütün zamanımı,
Sormadı yüzümde olmayan gülümseyişin nedenini.
Sustum çaresiz, sessiz bırakmak için,
Sana giden bir selamı, bir de özürü.

Yıldızları sayamaz oldum yağmurun buğusundan,
Seni soramaz oldum kabahatimin büyüklüğünden.
Bir affı beklerken küçük bir umutla,
Daha uzak oldun hem benden, hem de kendinden.

Bir umut güneşe, diğeri sana bağlı.
Bir hasret ki, sonu her zamanki gibi.
Artık tebessüm ne sana, ne de başkasına.
Bu son karar suçu ne sana, ne de bana bağlı.

Ne yapsam ürkek, artık unutturmaz olanları,
Seni tanımasam belki bulurdum başka bir şansı,
Bahardan önce açtıramadığım için papatyaları,
Gönderilen özürün elleri boş kaldı.

1999