Elleri, beyaz bir güvercindi

Mavi bir girdaptı,
uykularıma musallat gözleri,
düşlerime kadar boğulurdum.
Dokunduğunda çöl kesen
avuçlarımda yeşerirdi hasreti;
ruhum esrik.
Dilimin ucunda adını tutardım;
konuşsam ziyan

Ayışığı yalardı karanlığımı,
o vakit aydınlanırdı
kirli duvarlarda yüzü.
Uzun uzun susan şiirler yazardım.
Mısraların birinde yakalarım diye,
sözcükleri koşardım ardından.
Günahlarımız yeniden işlenirdi
her tuttuğumda ellerini.
elleri ki, avuçlarımın içinde
beyaz bir güvercindi.