Ellere Nisbet
Yaktı yüreğimi bir sevda yeli.
Bilmem kalıcımı geçermi.
Koklayıp bir buse aldım arnından.
Koparmaya kıyamadım dalından....
Kalbimin içinde bir mekan verdim,
Ayağına atlas halılar serdim,
Akan su gibi oldum,
Ilık ılık esen yel oldum.
Bu yoldan hiç geçmezdim,
Şimdi hancı oldum.
Bir perde gözümde, pembe pembe.
Gezer dururum hep aynı yerde..
Benim sevdiğim,
Hep yüreğimin baş köşesinde.
Ellere nisbet,
Böyle sevgi olsun herkeze kısmet.
Kayıt Tarihi : 9.2.2010 18:08:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Benim sevdiğim, Hep yüreğimin baş köşesinde. Ellere nisbet, Böyle sevgi olsun herkeze kısmet.
![Zeynep Güdek](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/02/09/ellere-nisbet-3.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!