Eller Duymasın Şiiri - Nizamettin Ergül

Kelle koltukta gezdiğimi
Aşkın için divane olduğumu.

Dağları mekan ettiğimi
Eller Duymasın.

Çocuklar gibi ağladığımı
Yüreğimi sevdanla dağladığımı.

Sılayı terk ettiğmi
Eller Bilmesin.

Gecelerimin zindana döndüğünü
İçimdeki Nizamettinin öldüğünü.

Hayatımın artık söndüğünü
Eller Duymasın.

Saçlarımı tutam tutam yolduğumu
Dolup dolup taştığımı.

Yaşamaktan soğuyup kaçtığımı
Eller Duymasın.

Yalın ayak sokaklara çıktığımı
Yaralı ceylan gibi kaldığımı.

Aşkından verem olduğumu
Eller Bilmesin...