Eller Şiiri - Mehmet Özcan Yasdıbaş

Eller

sımsıkı sarılır eller,
o vaktin hüzne çalan saatinde
ki o vakit ayrılıktır, hercai yürekleri yakan,
kimsesiz öksüz koyan da o.
bilirsiniz sizde
aslında hiç gidilmek,ayrılmak istenmez oralardan,ondan.
elde ne varsa verilmek istenir
son kez
son kez bir daha
sıkı sıkıya sarılıp, koklaşıp, vedalaşmak için...
Sanmam kı hangi seven yürek ve beden
buna hayır desin...
önce kavuşan eller olur
en sonunda ayrılan gene onlar olur.
kavuşmanın tadını
ve acı ayrılığın en zor anını yaşamak
ellerin nasibi değil mıdır?
belki de ondan önce eller kırış kırış olur
nurlu bir hal alır bedende
kolay mı onca acıyı yaşamak.
yaşlanmakta da en başlı başına kanıt onlar değil mıdır? ..
Arzuyla kavuşmuş onca yıl ya da
onca yıl arzuyla kavuşmayı ummuş eller.
eller sımsıkı sarılan eller,
o vakitlerde kopmayan eller..
hiç ayrılmayacakmışçasına birleşmiş eller...