Bir gün olur ki, ömrün biter gidersin
Malını mülkünü, kim yiyecek dersin
Dünya malı senindi, şimdi çekersin
Ellemeyin yaramı, hep öyle kalsın
Sevgiye hasret ise, gönülde olan
Sevgi değil mi böyle, gönül’e dolan
Görülmedi sevgiye, bahane bulan
Ellemeyin yaramı, hep öyle kalsın
Gün battı arkadaş, yine akşam oldu
Aşkı arar iken, dert gelip de buldu
Çektiğim bu çileler, bedenim yordu
Ellemeyin yaramı, hep öyle kalsın
Sen ömrünce sevgiyi, arayıp durdun
Yalan dünyada ne arayıp ne buldun
Midayet’im sevdaya, bir ömür verdin
Ellemeyin yaramı, hep öyle kalsın
(1345) Haziran 2020
Kayıt Tarihi : 26.12.2020 13:13:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Midayet Kara](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/12/26/ellemeyin-3.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!