Ellerimle Uzandım Şiiri - Gülgün Özel

Ellerimle uzandım.
Sımsıkı tutmak sarılmak istedim.
Kocaman heybetine kapıldım.
Konuştu icten içe, dile geldi dalı budağı.
Kabuk bağlamış, kimbilir kaç hain darbeye.
Kanı bozuk, kaç balta darbesi yemisti.,kendinden olduğunu bildiği.
Zamanı gelecek yere serilecekti belki gövdesi.
Bir gerçekti ki;
Yıkılırken bile inletecekti.
Yerlebir edecekti bulunduğu yeri.
Ödeyeceği hiçbir borcu kalmamıştı,
Gölgesinde yer verdiği her canlıya.

Tutmak istedim.
Sarilmak istedim sımsıkı ona.
Düşündüm ne kötüydü aslında.
Şimdi reva görülen bir sonu beklemek, ne hazindi.
Yapraklar terkedecekti ilk önce onu,
Sonra toprak çekilecekti görünür olacaktı kökleri.
Sular çekilecekti can damarlarından yavaş yavaş.
İçini kemirecekti belki kurtçuklar.
Asi sevgililer, gövdesini kanırtacaktı, en sevdiklerinin adlarıyla.
Birtek kazınanlarla yok olacaktı belkide bu dünyadan.
Ve en son, kuşlar bekleyecekti dallarında, huzur içinde tamamlansın, bu yolculuk diyerek.
Sonsuz gibi görünen bu zamanda,
En güzel şiirlerde, belki en naif cümlelerin içine gömülecekti ismin.
Yeşiline aşık olacaktı insanlar
Okurken seni,
"Masa da masa" diye
MIH gibi çakacaktı mısralarıyla Edip,
Nice ah'lara gömerken.

Uzun laftan kısası,
Ululuğun bir toprakta başlayıp,
Arş'a uzanacaktı.
Sen öldüm belleyecektin,
Ama...
Çokca yaşayacaktın...

Gügün Özel

3 Mayis 2018

Gülgün Özel
Kayıt Tarihi : 14.12.2018 21:17:00