Ellbet Şiiri - Osman Alpsoy

Gönlüm yılkı bir at dizgin tutmuyor.
Tutup yularından çekerim elbet.
Belki bu günlerde gücüm yetmiyor.
Bir gün ümüğüne çökerim elbet.

Beklemem kimseden zerre menfaat.
Bende kaybolmadı asla kanaat.
Başım dik duracak ellere inat,
Zalimin boynunu bükerim elbet.

Gönlüm seyyah oldu sanki çelebi.
Bin ah işitirsin dokun hele bi,
Eğer susuyorsam vardır sebebi.
Eteğimden taşı dökerim elbet.

Feleğin benimle nedir ki derdi?
Bunca kötülüğü önüme serdi.
Acaba kem gözler nazar mı verdi?
Üstüme kurşunlar dökerim elbet.

Nefsimle baş başa cenge dururum.
Şansım yaver gider huzur bulurum.
Ben de Ulubatlı Hasan olurum.
Zirveye bayrağı dikerim elbet.

(22 Mayıs 2013)