Elkızı Şiiri - Murat Kılıc

Allı morlu çiçek açar, baharım sanır kendini
Zemheride alev saçar, ayazda yakar elkızı
Dünya halleri başkadır, kimse bilmez ki fendini
Dilinde aşkın düğümü muhannet, bekâr elkızı

Açık yeşilli gözleri, meftunlu gibi sözleri
Hint kumaşından dikili, baştan sona tüm bezleri
Her gün bir çeşit elbise, gökkuşağıdır yazları
Hop hop eden yüreğini gönlüme, tıkar elkızı

Gülünce güller tomurcuk, açsa dikenleri batar
Yakıp kavuran sevdamı, tutup mezatlarda satar
Nerde akşam orda sabah, bir üst model handa yatar
Gölgesi bile zikzaklı bir günde, bıkar elkızı

Kimleri takmaz peşine, rastlanmaz daha eşine
Benzeri bile bulunmaz, dayanmaz kimse dişine
Anlamaz damağı tattan, seçeyim derken suşi ne
Her gün üç kez kalaylanır temize, çıkar elkızı

Bilmem ne zedelerine, yadigârsın kederinle
Urgana bağlanmış akıl, hüzzam üstü kaderinle
Para akçe değil ki pul, mahrem maksut ederinle
Çek elini şu sevdamdan ar-ı var, söker elkızı

Allı morlu çiçek açar, baharım sanır kendini
Zemheride alev saçar, ayazda yakar elkızı
Dünya halleri başkadır, kimse bilmez ki fendini
Dilinde aşkın düğümü muhannet, bekâr elkızı