Elizya Şiiri - Bilal Yüreğir

bu yara tez kapanan yara değil gülüm
elbetteki zaman alacak ve beni benden
bir gün gelecek ve anlayacaksın
neler koparıp neler götürdüğünü benden

belki! ! üzülüp kahredeceksin
belkide hiç aldırmayacak
ve belkide hiç aldırmayacak
hayatına son sürat devam edeceksin
ama ben! ! yıkılmış ve perişan bir halde olacağım

son yağmurlarda yağınca gözlerimden
işte ecelle o zaman kucaklaşırım ben
sen aldırma gülüm
hayatına devam et hep böyle gülerekten

sen ıssız denizlerin elizyası
ben eski bir balıkçı teknesinin değişmez kaptanı
sen özgür göklerin musul güvercini
ben peşinde dolaşan bir atmacayım

yağmurlar yağıyor yine üstüme
severim yağmurları seni sevdiğim gibi
ve bir titrek sokak lambasının ortalığı aydınlatmaya çalıştığı gibi
bende seni sesini ve sana olan sevgimi unutmaya çalışıyorum
çalışan kazanırmış
ama ben bir türlü başarıya ulaşamıyorum
ne beceriksiz adamım

ve artık göz yaşlarımı yanağıma değil yüreğime döküyorum
herşeye rağmen musul güvercinim
seni seviyorum.....