Elitler Medeniyetİ Şiiri - Efraim Erdoğdu

Biliyorum bir yerlerde çok yıldızlar kayıyor,
Gökyüzünde hiç yıldız olmasa bile.
Gözü dönmüş bir çirkefin elleri uzanıyor,
Karanlık bir sokakta çaresiz bir sabiye.

Şehrin sosyete semtinde çöpler kurcalanıyor
Gecelerin evlatlığı bir fakir tarafından.
Bulduğu iki ekmekten biri hortumlanıyor.
Kim bu ekmeği atıpta bulandan hesap soran?

Rüyalara bile düşmez böyle bir kabus.
Fondoten işe yararmı hiç alın karasında?
Ceddimin uğruna canlar verdiği namus,
Beş yıldızlı bir otel karyolasında.

Bir yrlerde hayatlar satılıyor üç kuruşa
İnsan pazarına dönmüş şehrin en saygın sokağı.
Ve hiç kimse dur demiyor bu aleni fuhuşa
Görmezden geliyorlar büyüyen bu batağı.

Elitler medeniyeti burdanda görünüyor
Kitaplar sokak lambası altında okunmakta.
Bir insanlık düşmanı insanlığı sömürüyor
Gariptir ki o bizden daha çok ağlamakta.

Onca şey buradan nasılda görünüyor
Halbuki daha zordur gece yarısı görmek.
Aslında herkesçe çok iyi biliniyor
Zifiri karanlıkta bile parlayan gerçek.