seni unutamadım peygamber çiçeği ve bağışlayamadım
şemsiyemi kırıp bıraktın beni çıldırmış bu yağmurda
gönül teli kırık bir türkü gibi kaldın içimde
bakire dudaklarının bir tek günahı kaldı tenimde
bu baş belası özlemin şımarıklığında bırakma beni
bu menfî yalnızlığı sevmiyorum Elissa
bu girdabın sevecen yüzüne kandı düşlerim
ben bu kahrın yahudi baskınına uğradım
fakat bir de şarkısı vardı bu tımarhanelik afinin...
hangi aşkı söz vermiştim sana ki yüreğim acıyor
bu intihar boşluktan bu saydam ölüme düşmüşlüğüm
hangi yeminlerimin kutsal azabı bu sana düşkünlüğüm
muhtevası mekruh bir roman gibi yazıldın hayatıma
hangi iklimde bulmuştum ilkini de tanıyamıyorum sonunu
dışarıda ayaz ıslık çalıyor Elissa
puluçlanmış hangi erkek ısıtıyor yetim ellerini
ben ki tutkun mültecisiyim kiralık aşk gönlünün
fakat şikayetçisiyim mahşerde bile onursuz ihanetinin...
tunç bir fikirdi yalnızlığım civan kalbimden düştüm deniz gözlerine
hicranın alın yazımdı düşünmeden sürdüm bedenime
ey ömrümün sonbahar prosesinde açan mevsimsiz petunya
bir lahza olsun isterdim unutmuş olayım seni
acımdın yaşanılası, ve tüm kendisiydin ayrık aşkın
bir lahza olsundu göğsümde mitralyöz gibi durmadığın
ben hep seni yaşadım senden şehirlerce uzakta
hep sana yürüdüm varlığını düşlediğim bir yer olmadan
fakat menfur o sevişmeyi caiz görmedi feri gözlerimin...
Kayıt Tarihi : 17.1.2009 17:24:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
