senin yokluğunda duvarlar avuntudur bu gözlere
bir tabloyu yıllarca çizmiş olan manevi hislere
siyahlar çoğunlukta sensiz yaşadığı günlerde
kırmızı hiç yok bu tablodaki güzlerde
oysa her zaman derlerdi siyah kırmızı bir ahenkte
aklarla bezenmiş tertemiz yüzde
kalbine dokunamamak sarı saçlar mavi gözlerde
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta