Geceydi...
Ac ve ciplak kollariyla vuruyordu,ayin isigini
sizlayan alninin ortasina umudunun.
Büyük delhizlere gömerek karanligi, yildizlari cekiyordu
hapsederek gözbebeklerine umudunun.
Denizin altinda unutulmus,küflü yosunlari soluyordu
sanki hic yasamayacakmiscasina umuduna.
Gecenin ortasinda bir ahu dilara icimizi desiyordu,feryadiyla
gönül daginda bir kardelen gibi acarken umuduna.
Geceydi...
Ve eger yetisebilseydi kollarim sarilacaktim,ahu dilara ve umuduna.
Tanrinin vicdaninda aglayarak,hickira-hickira...
Kayıt Tarihi : 4.5.2009 02:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
04.06.1997
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!