Elinsizim Şiiri - Rıdvan Cankiç

Elini tuttuğum zamanlara gitmek,
Orada saate meydan okumak,
Akrebi çıkarıp saplamak çarklarına,
Kanatmayı deneyene kadar iteklemek,
Kim bilir belki de bir çığlık sesi duyar
Ve o anki zamanı durdururdum.
O çarklar bir kere daha dönse
Elimi bıraktığın zamanı hatırlatacaktı.
Hiç merak ettin mi, ya da hissettin mi?
Elini tuttuğumda, el ele tutuştuğumuzda,
Ben de neler olduğunu, bana neler yaptığını?
Zaman duruyordu
Çünkü yağmur seni görünce yağdı sanıyordum
Güneş senin gülmen ile yarışmak
Sıcaklığına meydan okumak için doğuyordu.
Senin dokunuşun ile iyileşiyor
Doktorları yetersiz bırakıyordun.
Ağaçlar, çiçekler ile yarışı bırakmış,
Teninin kokusunu, elinin kokusunu,
Hatırlatma savaşı veriyorlardı.
Şimdi elin elimde değil
Ve ben çok üşüyorum, çürüyorum.