Yazmayalı çok olmuş seni.
Artık tarifi olmayan, henüz dillere düşmeyen kelimeler eşliğinde yürüyorum.
İçimde senden kalan kolonlar, üzerlerinde figürlerin, bir tek sen ayakta tutuyorsun beni.
Bazen sakin, bazen sinirliyim.
Bazen aklım başımda, bazen ulaşamayacağım yaylalara dalıp gidiyorum.
İnanmayacaksın ama mango ağaçlarından ardıç topluyorum.
Arada bir silkeleniyorum, dallarımdan
Her gün bu kadar güzel mi bu deniz?
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Devamını Oku
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
