Elinden tutunca senin
Ben elinden tutunca senin;
Mutluluk sel olurdu içimde.
Elerinden tutunca ben senin;
Sanki dünyalar olurdu benim.
Seni öpünce hep doymaksızın,
Çılgınca kendimden geçerdim.
Sarılınca sana,sımsıkı kollarına;
Olurdum sanki ben adeta sarhoş.
Sen de elimden tutunca sıcacık;
Bir mahzunluk çökerdi gözlerime,
Mest olurdum ben susamışçasına,
Bil ki,ben elinden tutunca senin,
Kışını yaşayan bu hırçın gönlüm,
Kanıksamışça baharı yazı yaşardı.
Ben seni apansızsa hisle öpünce;
Şimşekler çakardı iki gözlerimde,
Sende beni öpünce hisli ve sıcacık;
Güllerin kokusu saçılırdı gönlüme.
Kararmış gönlümde güneş parlardı.
Tatlı mis kokun burnumda dolaşırdı.
Huzur ve mutluluk basardı gönlüme.
Solmayacak bir çiçek açardı bağrımda.
23/10/2007
Muharrem ÜZÜMLÜ
İlköğretim Müfettişi
Kayıt Tarihi : 4.4.2010 11:47:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Muharrem Üzümlü](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/04/04/elinden-tutunca-senin.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!