Dün, tarihine bakmaktan utanan serseri,
Kin ve nefret tohumlarını kalbinin en ücrasına,
Yerleştirip bacasız kalan küflü kalbine,
Karanlıklar saçıyordu, aydınlık bahçesine.
Annenden yadigâr kalan bir bez parça,
Gel, utanmazsan bunu da parçala.
Sen uykusuzluk nedir bilir misin
Tırnaklarınla yastığını parçaladın mı
Gözlerini tavana dikip
Düşündüğün oldu mu bütün gece
Ve bütün bir gün
Belki gelir ümidiyle bekledin mi hiç?
Devamını Oku
Tırnaklarınla yastığını parçaladın mı
Gözlerini tavana dikip
Düşündüğün oldu mu bütün gece
Ve bütün bir gün
Belki gelir ümidiyle bekledin mi hiç?
