Sen durma zannet ben sana yandım.
Elindeki gül kadar yok özelliğin.
Sanki seni sevdim,sana bağlandım,
Elindeki gül kadar yok güzelliğin.
Ne yüzün aydınlık ne yüreğin pak,
Elindeki gül kadar yok tazeliğin.
Boyalı dudaklar,ojeli tırnak,
Elindeki gül kadar yok sadeliğin.
Sana müptelayım sanma,şaşarım!
Elindeki güldendir geçilmezliğin.
Kokusunu aldım da ondan koşarım.
Elindeki güldendir çekiciliğin.
Maksadı güzeli candan sevmektir.
Elindeki o güle aşık bu Uveys.
Artık sözün özünü etmek gerektir.
Elindeki o güle talip bu Uveys.
Kayıt Tarihi : 11.8.2005 12:39:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Veysel Alkan](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/08/11/elindeki-gul-ve-sen.jpg)
Gül bahçede de olur, hem de destesiyle, sen başka bir şey seviyorsun gül bahane
selam Mikdat Bal
Pek yabana bakma...zaten sen bakmazsın biliyorum da işte laf olsun diye söylüyorum...
Çok güzeldi...Tebrikler.Gözlerinden öptüm...
TÜM YORUMLAR (4)