Taştan ara ondan çare arama
Hep sırtında yürür kulun zalimi
Bahar yazda çiçek dalda var ama
Meyve vermez kurur dalın zalimi
Tamam dersin yine başlar bittikçe
Yüreğini derde iter ittikçe
Eklenerek uzar gider gittikçe
Bitmek bilmez durur yolun zalimi
Allahtan korkmaz o kuldan ar etmez
Güzel olan her ne varsa yar etmez
Saçtığı zehire merhem kar etmez
Yılan gibi vurur kulun zalimi
Güvendiği dallar bir bir kurursa
Canım dediği hep uzak durursa
Yalçınıma dostu darbe vurursa
Elbet zarar verir elin zalimi
Kayıt Tarihi : 4.2.2013 21:27:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Muammer Yalçın](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/02/04/elin-zalimi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!