Hiç ses yok
karanlık...
Akşamlar buruk
yedi kat el sesi gelir uzaktan.
Çaresiz
kimsesiz...
Ölüme bölünür geceler
uykular delik deşik...
Son yakınken hatırlanır anılar
burnumda toprağın kokusu
karanlık...
Erken oldu herşey
aşk erken
ayrılık erken
geceler hep erken
sabah erken
ölüm bile erken
hava az geliyor, ciğerim eksik
bir de elim boşta, kimsesiz
batıyor gün yavaş yavaş
sırrımı fısıldıyorum kendime
yalnız
çaresiz...
Kayıt Tarihi : 28.4.2012 01:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
beğeni ile okudum
okunuşu mükemmel
geçişler mükemmel
akışı mükemmel
bence harika bir paylaşım olmuş
duygularındaki yogunlugu
ilhamın vede
kalemin hiç tükenmesin
TÜM YORUMLAR (1)