Üç beş atlı ile kale sarınca,
Kayayı parçalar pala vurunca,
Yiğit belli olur şöyle durunca,
Doğuran ananın elin öpmeli.
Vatan için ölen sayılmaz kayıp,
Silahım yok! demek en büyük ayıp,
Nacağı, baltayı al da gel! Deyip,
Çağıran ananın elin öpmeli.
Tırmıkla düşmanın kırıp belini,
Ata kolan yapıp saçın telini,
Gözünü kırpmadan kor’a elini
Değiren ananın elin öpmeli.
Vatanı oğlundan üstün sayarak,
Tek şehit oğlunu kabre koyarak,
Yetiştirdim bugün için! Diyerek
Haykıran ananın elin öpmeli.
Son yiğit vurulup yere düşünce,
Vatan savunması yâre düşünce,
Hamur mayalanıp tekne taşınca,
Yoğuran ananın elin öpmeli.
Dizinin kalmasa feri, dermanı,
Devletten gelince cengin fermanı,
Kalan tek eliyle tutup kirmanı
Eğiren ananın elin öpmeli.
.
Kayıt Tarihi : 5.11.2011 15:14:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!