Elin Garabi Şiiri - Nizamettin Özel

Bir gün aklıma esti,
Kalktım sabah sabah
Düştüm yollara
Ziyaret için bir dostu
Yürüye yürüye...
Eli boş gidilmez
Ayıp olur diye,
Girdiğim ilk mağazadan
Bir gömlek aldım
Ona hediye...
Hava çok soğuktu,
Sağnak yağmur yağıyordu
Üstüme üstüme...
Hem de akın akın...
Saat ya dokuz’du
Ya da ona yakın.
Çok az kalmıştı
Varmama hani.
Siz işe bakın!
Küçük bir çocuk
Yolumu kesip
Para istemez mi?
Gözünde yaşlar,
Boncuk boncuk.
Ne üste var, ne başta
Bir ufacık canıyla
Yağan yağmurla savaşta.
Üstelik dileniyor,
Hem de bu yaşta.
Gel dedim, gel benle!
Bir çorba içelim
Şu lokantada seninle.
Seni dinliyorum,
Anlat hele
Şu hayat hikayeni...
O anlattı, bense dinledim,
Ezile büzüle...
Karşıda oturuyormuş
İsmini söyledi de,
Unuttum hangi mahalle.
Babası şairmiş,
Karısı ölünce,
Adamcağız delirmiş.
İçki, kumar derken,
Sonrası dağılmış aile.
Çektiği o gün bugün çile.
Bazı şeyler var ki;
Gelmiyor işte dile...
Kalkarken al dedim
Giy şu gömleği.
Kabul etmedi,
O yaralı yüreği...
Cebine zorla da olsa
Biraz para sıkıştırıp
Emanet ettim Allah’a;
O gün bugün
Görmedim onu bir daha...