Elin Dünyası Şiiri - Seyfeddin Karahocagil

Al sana koca dünya, tümü bir nefes etmez
Tutunacak dalı yok, akıllı heves etmez
Yalan dünyadır bilir, bile bile aldanır
İnsan oğlu değil mi, sürünür de pes etnez
* * *

Piri fani bir ihtiyar
Sırtını duvara vermiş
Elinde sıgarası var
Sordum da adı; Ömermiş

Şöyle iğreti oturmuş
Akşam güneşine karşı
Bastonu kenara sürmüş
Biraz yana düşmüş başı

Solgun yüzü buruş buruş
Geçmişli yıllardan izler
Heykel gibi bir oturuş
Güçsüz eller fersiz gözler

Yaklaşınca selam verdim
Selam aldı titrek sesle
Elini verse öperdim
İtiraz etti nefesle

-Estağfirullah efendi
Diyerek çekti elini
Bir an nefesi tükendi
Azcık doğrulttu belini

- Ömer Dede ne yapıyorsun?
- Ne yapayım oğul elin dünyasına kalabalık ediyorum..
* * * *

Düşündüm bu derin sözü
Kimin sızlamaz ki özü
Sanki bir an oldum kuzu
Kurtmuş elin dünyası

Kimler vefasını görmüş
Sefasını kimler sürmüş
Milyarlarca defter dürmüş
Yutmuş elin dünyası

Ne şah bilmiş ne de beyi
Yemiş bitirmiş her şeyi
İşte bak Ömer Dedeyi
yitmiş elin dünyası

Anlamak için halinden
Sual ettim Ahvalinden
Düşündüm kimin elinden
Tutmuş elin dünyası

Söyle bunca uğraş niçin
Ağla da dur için için
Çoktan beri bizim için
bitmiş elin dünyası

Nice suyuyla akmışsın
Kaç tutup kaç bırakmışsın
Nerede bir de bakmışsın
Gitmiş elin dünyası

Ha bu ova tepe dere
Sor şu oturduğun yere
Bilir misin kaçar kere
Batmış elin dünyası

Gel git gel git güle güle
Ne kadar sürer ki mola
Milyonları kaçar pula
Satmış elin dünyası

Vefasız yazı baharı
Olmamış kimsenin yarı
Toz toprağa ihtiyarı
katmış elin dünyası

Elin deme iyi tanı
Kimsenin olmamış hani
Gelmiş gitmiş bunca canı
netmiş elin dünyası

12/9/2008 Amasya