Elin Adamı Şiiri - Emin Alsancak

Sen ne sanmıştınki elin adamı.
Yalnızlığına ses veren sadece bir martı.
Beyoğlu tarihinde, görmedi böyle kasvet.
O da onayladı, benim yalnızlığın tarafı...

Bu aç karna kaçıncı kahve.
Ne uyuşturuyor, ne unutturuyor gelmeyişini.
Bir hüzün bırakıyorum, galatadan göğe.
Geldiğinde sakın tutma nefesini...

Martıyla konuştum boşluğunda,
Elin martısıyla...
Simit dilenmedi benden.
Bir kınama bıraktı yokluğuna...

Gazına gelip İsmet Özel'in,
Neden çözdüm ki dilimi.
Bu bekleyişin sonu yalnızlık.
İnandıramadım kendimi...