Elin Adamı Şiiri - Mehmet Cihat Üstün

Seni benim gibi sultan yerine
Koyar sanıyorsun elin adamı
Yıldız gözlerinin dalıp seyrine
Sayar sanıyorsun elin adamı

Resmederdim seni alıp fırçayı
Hayran bırakırdım sana doğayı
Gözlerinle benim gibi semayı
Boyar sanıyorsun elin adamı

Çıkarsın yüzünden maskeyi hele
Kökünden çözülür derin mesele
'Can' deyip adını yedi düvele
Yayar sanıyorsun elin adamı

İlk fırsatta aşkı satar böylesi
Kaçar sana dair bütün hevesi
Vicdanından gelen sen dolu sesi
Duyar sanıyorsun elin adamı

Kendinde ne varsa almış soyundan
Nûş etmiş bir kere riya suyundan
Ruhundan nefsine sızmış huyundan
Cayar sanıyorsun elin adamı

Aç artık gözünü gör şu gümrâhı
Yalanına şahit eyler günâhı
Sadakâtle sana gönül nikâhı
Kıyar sanıyorsun elin adamı