Elimizde Solgun Bir Gül Kaldı Sadece

Hercaî çiçeklerle bezediğimiz
O görkemli bahçeden şimdi eser yok
Lalelerimiz, menekşelerimiz
Girdiler solgunluğun demine
Dalları bir yana düştü
Yaprakları bir yana
Ne lalezâr kaldı bugün, ne gülizâr
Ne de çiçeklerimizi koruyan bir bahçıvan

Hükmüne mi erdi gün
Yoksa ertelendi mi düğün
keyif çatar oldu haramiler
Lalezârın, gülüzârın içinde
Kuşlar da geldi muhacir
Sıra sıra, dizi dizi
Kondular ağaçlarımıza talana
Ve sardı ayrık otları
Taze taze çiçeklerimizin boynunu
Ah! Kim dayanır böyle bir istilâya

Yediveren güllerimiz vardı
Gülizârın orta yerinde
Onlara da devşirmeler oldu musallat
O şuh, o nârin yapraklar
Savruldular rüzgâr ile gittiler
Bilmeyiz ki nereye

Ben kaldım yüzüm asık
Kaşlarımsa çatık
Bu tarumar bahçede
Bir kaç da benim gibi
Yüreği yaralı adam
Akıllar erdiremedik
Şimdiyse hepimizin aklı karışık
Söyleyin o eski sevgiler nerede

Talandan arda kalan
Bir gül kaldı sadece
Elimizde solgun
Sevdiğimiz, kokladığımız
Hatta koklamaya kıyamadığımız
O da intizârlar içinde