Elimizde Mutluluk Şiiri - Meziyet Ak

Mutluluktan korkar oldum mutsuzluk gelir diye,
Mutlu olduğum anlarda bir keder çıktı mutlaka.
Gülümsemek bile ardından hüzün getirir,
Neşe hüzün getirir de hayatımızı tüketir.

Gel sevdiğim gözbebeğim adını doğa koymuşlar,
Bizi ısıtan renklerin gönüllerde bir pınardır.
Mutluluğun arayışı neşemizi hep bitirir,
Kederlerimiz tükensin artık kaçmasın umutlar.

O umutlar yol bulsun da kaderimiz gülümsesin,
Mutluluklar kederleri artık yeter yensin derim.
Bizden korksun da hüzünler dünyayı birden terketsin,
Ağlamasın kaderimiz sevgiyle gülsün isterim.

Hırçınlaştı doğa bile dünya yok olma yolunda,
Düşmanlıklar dize gelsin dostluklara el verelim.
Bu bencilce kavgalardan zarar görürüz sonunda,
Savaşları bırakalım yaşamı söndürmeyelim.

Doğayı hep katlederek devam edersek hayata,
Yaşlı dünya dayanamaz o da yok eder bizleri.
Aklımızı kullanalım mutluluk var tabiatta,
Paylaşılmayan nedir yıkarlar hep gönülleri.

Kıskançlıklar hırçınlıklar yok olmalı dünyamızdan,
Dostça kardeşçe yaşayıp değer verin insanlığa.
Yaşayalım beraberce birbirimizi kırmadan.
Bu güzelim dünyamızda son verelim haksızlığa.