Hissedemeynler için hikayeler
Anlayamaynlar için mecazlar
Bilmem ki neyi hatırlattı şu tahta evler, bu koku, bu boş oturaklar
Yine biri atlamış gökdelenin tepesinden
''Ne aradığımı buldum ne bulduğumu aramıştım'' der düşerken
Elimi tut
Yanımda sen varken konuşmaya bile gerek duymuyorum
Elimi tut birlikte üşüyelim
Varsın donarak ölelim
Senin sıcağında sonsuza kadar yaşarım ben
Bugün dertliyim biraz
Umutsuzluğumu çaldılar haydutlar
Çok bilen haydutlar
Tiksindim hep onların kabalığından
Şeytanlarıyla barışık oyunbozanlar
Elimi tut boşa sallanıyorlar
Birlikte dut toplayalım
Elimi tut Tanrıya şükür edebileceğim bu sefer
Elimi tut kalbimde güvercinler besleyebileyim
Kayıt Tarihi : 16.4.2011 20:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!